نوپدید

در میانه جنگ جهانی، زنی پاکستانی با پنج فرزند به “تورنتو“ مهاجرت می‌کند و با فعالیت‌های خانگی، زمینه‌ساز رشد فرقه “اسماعیلیه“ در “آمریکای شمالی“ می‌شود. 

این آغاز کتابی‌ است که انتشارات “آکسفورد“ اخیراً با عنوان “بازسازی اجتماع: زنان مهاجر و ساخت هویت شیعیان اسماعیلی“ منتشر کرده است‌.در این کتاب خانم “مولجی“ نوه آن‌ زن مهاجر و استاد “جرج‌تاون“ نشان می‌دهد چطور زنان در آن زمان با برخی عناصر فرهنگی نظیر “غذا“ توانستند ابزاری برای انتقال پیام‌های دینی بسازند. 

مادربزرگ وی مرجعی برای حل مسائل زنان مسلمان در غربت بوده‌است. در سال‌های مقابله دولت “کانادا“ با جلسات مسلمانان، او در مناسبت‌های مذهبی، زنان را جمع می‌کرد تا باهم غذاهای محلی نظیر “بریانی“ بپزند و خیرات کنند‌. در این جمع‌ها، زنان هم در مورد مسائل مشترک خود به عنوان مهاجر صحبت می‌کردند و هم توسط زنانی که دیندارتر بودند، با مبانی “اسماعیلیه“ آشنا می‌شدند. او زنان را ملزم می‌‌کند که دفترچه‌ای همراه داشته باشند: در قسمتی دستور غذاهای محلی را بنویسند، در قسمتی آموخته های دینی و در قسمت دیگر خاطرات خود را که این دفترچه‌ها، یک‌ سند هویتی، جذاب و خواندنی برای نسل‌های بعد شود. رفته‌رفته این مجالس در کل “کانادا“ الگو می‌‌پذیرد و با همراهی آن زنان در نسل‌های بعد نیز نهادینه می‌شود. به اعتقاد نویسنده، گسترش این مجالس از رکن‌های تبدیل “تورنتو“ به قطب تبلیغی “اسماعیلیه” است. 

درسال ۲۰۱۰ شبکه “اسماعیلیه“ به حدی تقویت شد که با حمایت دولت، مرکزی برای فعالیت‌های آنان در “تورنتو“ به دست نخست‌وزیر “کانادا“ و “آقاخان” رهبر فرقه افتتاح شد.