نوپدید

“ترک تحصیل“ یکی از مشکلات نگران کننده‌ای است که سیستم آموزشی به خصوص در مناطق محروم با آن رو به روست. بسیاری از دانش‌آموزان وارد دوره‌ی ابتدایی می‌شوند اما به دلیل موانعی مثل کمبود مدارس، شلوغی مدارس، فاصله‌ی زیاد خانه و مدرسه و… از ادامه‎‌ی تحصیل پشیمان می‌شوند. علاوه بر این گاهی معلمان مدارس نیز به اندازه‌ی کافی آموزش دیده و با تجربه نیستند و به همین دلیل نمی‌توانند برنامه‌ی درسی جامع و کاربردی به دانش‌آموزان ارائه دهند. هم چنین معلمان از وضعیت پرداخت حقوق و محیط‌های کاری خود رضایت ندارند و حتی گاهی دست به اعتصاب زده و کلاس درس را رها می‌کنند. “سنگال“ یکی از کشورهایی است که با این مشکلات دست و پنجه نرم می‌کند. 

یکی از راه‌کارهایی که در کشور “سنگال“ برای این مسئله طراحی شد مدلی از سیستم آموزش مجازی به پیشنهاد آقای “شریف ندیای” ، کارآفرین اجتماعی بود. آقای “ندیای” قبل از شروع بیماری کرونا و در دوره‌ای که معلمان دست به اعتصاب زده بودند ایده‌اش را پایه‌ریزی کرد. او به وزرات آموزش و پرورش مراجعه کرده و محتوای درسی سال آخر متوسطه را از وزرات خانه دریافت کرد و در قالب یک بستر مجازی در اختیار دانش‌آموزان قرار داد. پس از انجام این کار آمار پذیرفته‌شدگان امتحانات مقطع دیپلم افزایش یافت که نتیجه قابل توجهی بود. 

با گذشت زمان، این بستر مجازی با همکاری وزارت آموزش و پرورش گسترش یافته و در همه‌ی ۱۲ پایه‌ی تحصیلی اجرا شد. هم چنین از این فضا به عنوان یک مکمل آموزش حضوری نیز استفاده کردند؛ به این صورت که به عنوان گروه‌های حمایتی در مدارس حاضر شده و با معلمان ارتباط برقرار می‌کردند. این گروه‌ها دررابطه با استخدام معلمان نیز با وزارت همکاری داشتند. 

ابتکار آقای “ندیای” تاثیر قابل توجهی بر آموزش در “سنگال” داشته و توجه ذی‌نفعان مختلف را به خود جلب کرده است. در بیانی مفصل‌تر، محورهای فعالیت آقای “ندیای“ را می توان در موارد زیر خلاصه کرد: 

۱.موفقیت دانش آموزان: از ۲۱۵ هزار دانش‌آموزی که دوره‌های خود را با موفقیت در بستر آموزش مجازی به پایان رسانده‌اند، ۸۳ درصد آن‌ها دیپلم و لیسانس گرفته‌اند. 

۲.همکاری با وزارت آموزش و پرورش: مدارس “سنگال“ همکاری قوی با وزارت آموزش و پرورش داشته‌اند. این وزارتخانه مجوز تدوین نسخه مجازی جامع برنامه درسی سنگال را صادر کرد. این شناخت رسمی به این پلتفرم اعتبار می‌بخشد و مشارکت معلمان را تشویق می‌کند. 

۳.مشارکت معلم: موسسه‌ی آقای “ندیای” تیمی متشکل از ۷۰ معلم و یک تیم تولید تشکیل داده است که به طور مداوم روزانه ۸ تا ۱۰ درس مجازی جدید ایجاد می‌کنند. این ابتکار تدریس را کارآمدتر کرده است و به معلمان جدیدتر اجازه می‌دهد تا از مربیان باتجربه یاد بگیرند و توسعه شغلی را برای معلمان تسهیل می‌کند. 

۴.راه حل‌های دسترسی: در مناطقی با دسترسی محدود به اینترنت، موسسه مودم‌هایی را در مدارس نصب کرده است که امکان اتصال دانش آموزان و معلمان را در شعاع ۵۰ متری فراهم می‌کند. این رویکرد نوآورانه، دسترسی به پلتفرم را حتی در مناطق دورافتاده تضمین می‌کند. علاوه بر این، همکاری با شرکت‌های مخابراتی امکان دسترسی رایگان به داده‌ها را برای دانش آموزانی که توان مالی آن را ندارند، فراهم می‌کند. 

۵.مشارکت: این موسسه با بازیگران کلیدی در بخش‌های آموزشی و رسانه‌ای مانند تلویزیون “ملی سنگال“، دانشگاه “مجازی سنگال“ و رسانه‌های محلی مشارکت کرده است. این همکاری‌ها راه‌های دسترسی دانشجویان به دوره‌های آنلاین را گسترش داده است. 

۶.گسترش و تکرار: چشم انداز آقای “ندیای“ این است که این بستر آموزشی را به بخشی از مجموعه منابع هر مدرسه دولتی در “سنگال“ تبدیل کند. موفقیت این مدل همچنین منجر به راه اندازی یک برنامه آزمایشی در کشور مالی شده است. علاوه بر این، کشورهای همسایه مانند “گینه” و “ساحل عاج“ علاقه خود را به تکرار مدل ابتکاری برای پرداختن به چالش های آموزشی مشابه نشان داده‌اند. 

این داده‌ها بر تاثیر مثبت این ابتکار بر آموزش در “سنگال“ و پتانسیل آن برای توسعه وسیع‌تر منطقه‌ای و بین‌المللی تاکید می‌کنند.