نوپدید
یک سایت دیگر با وردپرس فارسی
شستشوی لباس بیخانمانها در “آسمان نارنجی”
استرالیا
- 2014
دو شهروند استرالیایی به نامهای “لوکاس پاتچت” و “نیکلاس فارستزی” تصمیم گرفتند که به روشی غیرمعمول به افراد بیخانمان شهرشان کمک کنند. بنابراین یک ون خریدند و داخل آن دو ماشین لباسشویی تعبیه کردند تا بتوانند بدین ترتیب لباس های کثیف افراد بیخانمان را برایشان شسته و خشک کنند. اقدام جالب این دو دوست، مورد توجه داوطلبان بسیاری قرار گرفت به طوری که با گذشت ۴ ماه از این اقدام، ۱۲۰ داوطلب از شرکتهای تجاری و تبلیغاتی مختلف به آنها پیوستند. “لوکاس” و “نیکلاس” از دوران دبیرستان با هم دوست بودند و از قبل تجربه کار با افراد بیخانمان را…
- 180 بازدید
- 1 پسند
- 0 نظر
دو شهروند استرالیایی به نامهای “لوکاس پاتچت” و “نیکلاس فارستزی” تصمیم گرفتند که به روشی غیرمعمول به افراد بیخانمان شهرشان کمک کنند. بنابراین یک ون خریدند و داخل آن دو ماشین لباسشویی تعبیه کردند تا بتوانند بدین ترتیب لباس های کثیف افراد بیخانمان را برایشان شسته و خشک کنند. اقدام جالب این دو دوست، مورد توجه داوطلبان بسیاری قرار گرفت به طوری که با گذشت ۴ ماه از این اقدام، ۱۲۰ داوطلب از شرکتهای تجاری و تبلیغاتی مختلف به آنها پیوستند. “لوکاس” و “نیکلاس” از دوران دبیرستان با هم دوست بودند و از قبل تجربه کار با افراد بیخانمان را داشتند. ایده “آسمان نارنجی” از آنجا گرفته شد که میدیدند چه حجم زیادی لباس به خیریهها سپرده میشود و خیریهها آنها را به بی خانمانها میدهند. اما این افراد به دلیل نداشتن امکانات بهداشتی برای تمیز نگه داشتن لباسها، پس از مدتی استفاده آنها را دور میریختند. این تعداد زیاد لباسهای کثیفی که دور ریخته میشدند، “لوکاس” و “نیکلاس” را به این فکر انداخت که راهحلی برای آن ارائه و اجرا کنند. فرآیند اجرا بدین صورت است که یک ون با امکاناتی شامل: دو ماشین لباسشویی و خشک کن، یک ژنراتور و یک مخزن آب، برای ۳ تا ۶ ساعت کنار یکی از پارکهای شهر مستقر میشود و افراد بیخانمان برای شستشوی رایگان لباسهای خود به آن ها مراجعه میکنند. هرچند در ابتدا بسیاری از افراد با ایده آسمان نارنجی مخالف بودند و گاهاً آن را احمقانه میدانستند اما در حال حاضر ونهای لباسشویی در ۶ شهر استرالیا اجرا میشود و ۴۵۰ داوطلب دارد. به گفته دو مؤسس ۲۱ ساله این ایده، انگیزه آنها صرفاً تهیه لباسهای تمیز برای کارتنخوابها نبوده بلکه خدمات آنها هدف والاتری چون حق داشتن ابتداییترین شرایط بهداشتی، احیای شأن و احترام افراد بی خانمان را دنبال میکند. نیکلاس فارستزی میگوید: «این حرکت همچنین شروع یک مکالمه است.» به گفته نیکلاس، یکی از دفعاتی که به همراه داوطلبی دیگر به اطراف شهر بریزبن رفته بود، با فرد بیخانمانی مواجه شدهاند که از آخرین باری که با انسانی دیگر صحبت کرده سه روز میگذشته و این اتفاق نشانگر یکی دیگر از امتیازهای ایده آسمان نارنجی است. مشکلات روانی و تنهایی این افراد بر ضرورت وجود چنین مکانهایی برای برقراری ارتباط صحه میگذارد.