نوپدید

“امیرحسین نصیرایی”  دامپزشک و فعال جهادی در شهرستان “طبس“ استان “خراسان جنوبی“ است.دامداری و دامپروری شغل پدری “نصیرایی” است و با دغدغه و مشکلات دامداری در طول زندگی‌اش آشنا است، به همین دلیل تصمیم گرفته است، این مشکلات را برای مردم روستا بر اساس امکاناتی که در خود روستا موجود است آسان و در نهایت حل کند. 

اولین گامی که در این راه برداشت این بود که دانش آکادمی خود را به زبان ساده به روستاییان انتقال داد. در ابتدا از روستاهایی که در منطقه وجود داشت شروع کرد و بعدها کارش را به سایر مناطق توسعه داد. 

زمانی که قرار است در حوزه سلامت و تولید دام ورود کرد باید کل منطقه را در نظر گرفت. نمی‌شود دام‌های یک روستا سالم و دام‌های روستای کناری آلوده باشند. 

نتیجه مطلوب در این حوزه، زمانی به دست می‌آید که کل منطقه در مسیر یک طرح بهبود قرار بگیرد. به همین دلیل بحث آموزش را باید در تمام روستاها آغاز کرد. گروه‌های جهادی در سطح استان راه اندازی شدند و با توجه به فرهنگ و بوم منطقه تلاش شده است از متخصصان بومی و منطقه‌ای استفاده شود که با روحیات مردم هم آشنا باشند.”نصیرایی” گروه‌های تخصصی را آموزش می‌دهد که آن‌ها هم بتوانند گروه‌های دیگر را آموزش دهند. 

گروه‌های جهادی در روستاها خدماتی چون : آموزش، درمان، واکسیناسیون دام‌ها و … را انجام می‌دهند. بعد از ارائه این خدمات،  مشکلات اولیه دامداران را هم شناسایی می‌کنند. 

در سال‌های گذشته دامداران در تأمین نهاده‌های دامی با مشکل مواجه شدند. گروه‌های جهادی به کمک دامداران آمدند و از نقاطی که می‌توانستند برای تأمین نهاده‌ها اقدام عملی انجام دادند و برای کل استان ظرفیت سنجی صورت گرفت و نهاده‌های دامی برای کل دام‌های استان تأمین شد. 

مشکل دیگر در این منطقه بیکاری جوان‌های  فارغ‌التحصیل است، آقای “نصیرایی” در این زمینه می‌گوید : مشکل دیگر منطقه ما بیکاری جوان‌های فارغ التحصیل بود. در این زمینه برای جوان‌هایی که فارغ التحصیل می‌شدند و می‌خواستند در این بخش مشغول به کار شوند اما سرمایه نداشتند اقدام‌های اولیه و مشاوره‌ای را آغاز کردیم. ما با نهادهایی که می‌توانستند در این حوزه کمک کنند همچون: بسیج سازندگی، کمیته‌امداد، ستاد اجرایی فرمان امام خمینی(ره)‌و… وارد مذاکره شدیم و راهبری شغلی این رسته را بر عهده گرفتیم. با توجه به شناسایی که در سطح روستاها داشتیم همیشه تسهیلات را به سمت افرادی سوق داده‌ایم که نتایج تسهیلات دریافتی را در تولید منطقه نمایان سازند. به عبارتی روش ما صرفا اینگونه نیست که وامی داده شود که معلوم نباشد صرف چه کاری شده است. 

گروه‌های جهادی به صورت شبکه‌ای در حال گسترش است و این گروه‌ها امیدوار‌اند که روزی به جای فعالیت‌های منطقه‌ای به صورت کشوری فعالیت کنند تا کمبود نهاده‌های دامی و تولید گوشت و لبنیات کشور را به سطح خود اتکایی و خودکفایی برای همه مردم برسانند.