نوپدید

 ظهور “جهان دیجیتال“ یکی از انقلاب‌های عصر حاضر است. “اینترنت” یک شبکه‌ی تعامل اجتماعی در سراسر جهان ایجاد کرده است؛ به‌عنوان‌مثال به‌وجودآمدن بسترهایی مثل “اینستاگرام“ ابعاد مختلف زندگی انسان را تحت‌ تاثیر قرار داده است، از لباسی که می‌پوشد تا غذایی که می‌خورد و چیزهایی شبیه به آن که شما هم تجربه کرده‌اید. این شبکه‌ی جهانی در عین سودمندی آسیب‌هایی نیز به دنبال دارد که از جمله می‌توان به بروز رفتارهای ضداجتماعی مثل توهین و تمسخر، آزار و اذیت از طریق نظرات مخرب و نفرت‌پراکنی اشاره کرد. این رفتارهای می‌تواند باعث بروز هیجانات و عواطف منفی شده و حتی تا حد خشونت نیز ادامه پیدا کند. تا کنون بسترهای دیجیتال نتوانسته‌اند راه‌حلی اساسی برای این مشکل پیدا کنند. به‌عنوان نمونه مجله‌ی “جرم‌شناسی بریتانیا” در سال ۲۰۲۰ میزان تأثیر نظرات نفرت‌انگیز و تبعیض‌آمیز درباره‌ی مسلمانان و سیاه‌پوستان را بررسی کرده و نتیجه گرفته افزایش نظرات و پیام‌های آنلاین ضد مسلمانان و ضد سیاه‌پوستان در “توییتر“ با افزایش خشونت‌های نژادی و مذهبی، آسیب جنایی و آزار و اذیت در بریتانیا، آلمان و ایالات متحده مرتبط است. 

اکثر کارشناسان فضای مجازی معتقدند که در دهه‌ی آینده امکان بروز تغییرات مثبت و جلوگیری از آسیب‌های فضای مجازی به‌مراتب دشوارتر خواهد بود؛ زیرا باگذشت زمان تعداد کاربران و وسعت دسترسی به این فضا افزایش پیدا می‌کند و روزبه‌روز بر تنوع باورها، نگرش‌ها و هیجانات در این فضا نمایان می‌شود. خانم “رزی روسو” معتقد بود که راه‌حل این مشکل جلوگیری از آزادی‌های فردی نیست، بلکه توانمندسازی کاربران با “هویت شهروندی دیجیتال “مشترک و جدید است که بر ارزش‌های مشترک چه آنلاین و چه آفلاین استوار است. 

“رزی ” تلاش کرد که یک جهت‌گیری مشترک بین نهادها و افراد به وجود آورد تا بتواند یک فهم عمومی و همچنین یک اقدام چندجانبه برای آن طراحی کند. پیرامون حضور مسئولانه در فضای آنلاین، “رزی“ یک بیانیه‌ای طراحی کرد که در آن برای دو بخش مهم جامعه یعنی نهادهای “تاثیرپذیر“ و “تاثیرگذار“ و همچنین افراد جامعه برنامه اقدام و یادگیری ساخته و اصولی را ایجاد کرده بود که یک نقطه مشترک بین جامعه هدف باشد. برنامه‌ها در موضوعاتی نظیر کودکان، سیاست و اداره عمومی، ورزش و علم تدوین شده بود. رزی یک کمپین یا جنبش به نام «ResPACT» طراحی کرده بود و هسته مرکزی این کمپین بیانیه‌ای برای مسئولیت‌پذیری در برابر خشونت بود که نهادهای مهم تکنولوژی نظیر “باشگاه میلان” ، “گوگل” ،” نتفلیکس“ و “هوآوی“ در زمینه “شهروندی دیجیتال” با وی همکاری و در راستای این بیانیه پروژه‌هایی برای اجرا تعریف کردند. نزدیک به 100 هزار نفر از طریق یک رقابت آنلاین به این کمپین پیوستند و در این راستا اقداماتی را انجام دادند. شهرداری‌ها و نهادهای ملی نیز با حضور خود موجب شدند که جلب توجه عمومی و اعتمادسازی به این کمپین افزایش پیدا کند. این حمایت‌های قابل توجه هم از سوی افراد و هم از سوی نهادها سبب شد یک جریان اجتماعی اتفاق بیفتد که بتواند خشونت در فضای آنلاین را تحریم کرده و کمک کند کمتر دیده شود. 

البته این نقطه پایان جریان‌سازی “رزی“ نبود. او تلاش می‌کرد تا “ادبیات دیجیتال“ و “تفکر مسئولانه“ را از طریق مربیان، معلمان، کودکان و دانش‌آموزان بیش از پیش توسعه دهد. همچنین برای افزایش خلاقیت و اُفت نکردن کمپین اجتماعی، داده‌های مختلف جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل می‌کرد و یک ارزیابی داده‌محور را رقم می‌زد که این مسئله موجب شده بود بتواند به شیوه متفاوت‌تری کمپین و رشد آن را رصد کند. 

به‌صورت مختصر ارزش‌آفرینی و نوآوری خانم “رزی“ در این بود که توانست یک بیانیه بین نهادهای دولتی، خصوصی و مردم پیرامون مسئله مشترک خشونت طراحی کند و میزان توجه به آن را کاهش دهد. “رزی“ از تکنیک‌ها و تکنولوژی‌های مختلفی برای جذب مخاطب هدف استفاده کرده بود که توانست مسیر خود را توسعه دهد.