نوپدید

“مهدی اسکندری” متولد سال ۱۳۵۰ با تحصیلات دیپلم است. هجده سال است که مشغول به فعالیت در مرکز اقامتی معتادان “گلستان” شهر “مراغه” است. این مرکز از سال ۱۳۸۳ با همکاری شورای شهر و شهرداری وقت ساخته شده است. پیش‌ از آن یک باغ بود در طول زمان و با کوشش افرادی که در مرکز پذیرش شده بودند و حرفه‌ای بلد بودند، تکمیل و مرمت شد. 

مرکز “گلستان “یک پایگاه سم‌زدایی از انواع و اقسام مواد مخدر است. کسانی که اعتیاد به مواد مخدر یا محرک دارند به صورت داوطلبانه در این مرکز بستری می‌شوند و یک تا سه ماه به صورت شبانه روزی تحت درمان قرار می‌گیرند. بخشی از ورودی‌های مرکز هم معتادان متجاهری هستند که توسط نیروی انتظامی دستگیر شده‌اند. در “گلستان” هیچگونه قرص و دارویی به معتادان داده نمی‌شود. درمان در اینجا به صورت ایمان مداری و پرهیزمداری است. موسسان مرکز معتقداند اگر فرد معتاد بتواند از هرگونه وابستگی به مواد مخدر قرص‌و… خلاص شود، درمان او به نتیجه رسیده و می‌تواند به صورت دائمی ترک کند. ویژگی روش درمانی مرکز این است که مراحل درمانی صرفاً خوردن و خوابیدن نیست. جلسات متعددی برگزار می‌شود. مثل جلسات بهبودی و شناخت بیماری اعتیاد و شناخت مهارت‌های زندگی که توسط روانشناس یا افردی که تجربی پاکی و بهبودی دارند برای افراد تازه وارد انجام می‌گیرد. بعد از رهایی از اینجا و بعد از اینکه سم زدایی کامل شد افراد وارد جامعه می‌شوند.  در مرکز جلساتی وجود دارد  که ادامه بهبودی در آن صورت می‌گیرد. هر روز یک ساعت و نیم کسانی که سم زدایی شده‌اند باید در این جلسات شرکت کنند تا بتوانند برای همیشه از مصرف مواد مخدر دور بمانند. 

در این مرکز بعد از ترخیص، حال و احوال و اشتغال و نحوه بهبودی افراد پیگیری می‌شود و می‌توانند به صورت رایگان از مشاورین و پزشکان مرکز بهره ببرند. سعی شده است  که رویکرد مرکز در جهت بهبودی افراد و اشتغال‌زایی باشد هرچند تا زمانی که افراد به پاکی کامل نرسیده‌اند جامعه آنها را قبول نمی‌کند زیرا جامعه به افراد بهبود یافته اعتماد ندارند. اصطلاحاَ می‌گویند که در پیشانی آنها سوء سابقه حک شده است اما در مرکز “گلستان” بر این باور‌اند که اشتباه نکردن ستودنی نیست، در اشتباه نماندن ستودنی است. یک نفر اشتباه می‌کند اما نمی‌خواهد در اشتباه خود غرق شود. و در مرکز سعی می‌کنند بالاخره تغییر را در افراد ایجاد کنند ولی به جامعه هم حق می‌دهند که نتوانند به فرد معتاد اعتماد کنند. 

در “گلستان”  اعضای قدیمی و کسانی که بالای پنج سال پاکی دارند به کسب و کار‌ها معرفی می‌شوند. برای این فاصله زمانی یعنی از زمانی که سم زدایی انجام می‌شود تا جایی که اعتمادسازی صورت می‌گیرد؛ برای اشتغال افراد برنامه‌ریزی دارند تا در کارگاه‌های مرکز مشغول به کار شوند. در پنج سال اخیر کارگاه تولید فنس توری، قالیبافی، تولید قطعات بتنی، تعمیرگاه خودرو و قطعه شویی را برای مددجویان مرد فراهم شده است ، در بخش بانوان هم کارگاه خیاطی، قالیبافی، تولید قارچ‌ و…. را راه‌اندازی شده است. حداقل پنجاه نفر به طور مستقیم در این کارگاه‌ها کار کرده و حقوق می‌گیرند. به صورت غیر مستقیم هم پنجاه تا شصت نفر با مرکز همکاری دارند. 

از افرادی که در مرکز پذیرش شده‌اند فرزندان طلاق و یا کسانی بودندکه همسر خود را طلاق داده و بعد معتاد شده بودند. مددکاران خانواده مرکز بعد از اثبات اینکه رهجو تمایل به پاک ماندن دارد و دیگر نمی‌خواهد مصرف کننده نیست ، جلسات خود را ادامه داده و سعی می‌کند بین خانواده‌ها ارتباط برقرار کند. خیلی از این تلاش‌ها منجر به آشتی شده و افراد بهبود یافته توانسته‌اند به آغوش گرم خانواده بازگردند. 

کار کردن در این مرکز نیازمند عشق و تعهد قلبی نسبت به دیگران است. مراکزی هستند که به عنوان درآمد به این مسئله نگاه می‌کنند ولی در این مرکز معتقد به این هستند که با خدا معامله کرده‌اند و هیچ منتی بر سر کسی نداریم تعهد قلبی کارکنان این بوده که به هم‌درد خودشان خدمت کنند و می‌گویند از این کار عشق بلاعوض می‌گیریم. در این مرکز ۳۰ نفر نیرو در حال فعالیتد که مقید به زمان نبوده و شبانه روزی کار افراد را انجام می‌دهند.. این شکل از کار است که می‌تواند کمپ‌ها را سرپا نگه دارد.  

یک سوم افرادی که به این مرکز مراجعه می‌کنند غیر بومی هستند. از تهران و مراکز استان‌ها و شمال و غرب کشور و حتی از کشور ترکیه معتاد در این مرکز  پذیرش شده است. این افراد با مطالعه نظرات دیگران درباره مرکز “گلستان” در اینترنت به آن مراجعه می‌کنند چون از نظر رفاهی استاندارد بالایی دارد.